... weg, hoog in de lucht

Twee jaar lang vond ik het een fantastische combinatie: juf D. die zo van aanpakken weet, liet Lukas in haar nest vollen bak zijn wie hij is. Een speelvogel. Zo overliep ze deze week met hem zijn planning. 'Hé, dit heb je nog niet gemaakt. Dat mag je in de vakantie doen. Als je daar zin in hebt.' Waarop Lukas gewillig knikte en in zichzelf dacht: ik zal nog wel zien. Ze zag het, glimlachte en ging verder met zijn portfolio. 'Kijk eens naar jouw werk van de voorbije twee jaar? In het begin tekende je jezelf zo. En nu zo! Jij zegt dat fietsen jouw talent is, maar ik denk dat jouw talent ook een beetje tekenen is. En schrijven. Je kunt je naam al in krulletters schrijven. Ongeveer. En hier: de cijfers bijna allemaal juist. Tof, hé?'

Ze kent hem. Hij houdt niet van tekenen, schilderen, knutselen, schrijven. Vaardigheden die in de derde kleuterklas nogal uitvoerig aan bod komen. Dan trok hij een streep en 'kijk, ik heb de zee getekend!' De juf in zijn nest liet hem zijn. Liet hem doen. Liet hem spelen, spelen, spelen. Af en toe porde ze met haar snavel in zijn veren. Zonder druk en zonder dat hij het doorhad, maakte hij in haar projecten *** achtereenvolgens beren, schilderijen, huizen, kabouterbeeldjes, plattegronden, portretten en sjablonen. Vorig jaar noteerde ze nog bij de rubriek 'vind ik niet leuk in de klas': tekenen. Dit jaar toonde hij trots een ventje op de fiets, met spaken en al. Zelfportret in rode stift.

Dus toen ik vroeg wat hij als bedankje aan zijn juf wilde geven, was dat 'een hele grote tekening'. Volgens mij voorvoelde hij hoeveel verwondering / bewondering hij daarmee zou scoren. Omdat het hem toch nog steeds veel moeite kost, werd het in praktijk een kleine tekening. Met zijn stift krampachtig in zijn hand, af en toe ontladen door rechts wat rode punten te duwen. Maar dit wou hij echtechtecht graag doen voor juf D.

Een Kookaburra, symbool van haar nest. Dat nest dus waarin zij de kinderen vrijwaart van prestatiedruk en tegelijk zo van aanpakken weet dat ze hen in haar enthousiasme meeneemt. Echt waar, in haar projecten is zij de coolste juf ooit. Ik heb er al een paar opgesomd (*** en dat zijn dan alleen nog maar die projecten waar ik zelf bij was) en of het nu over het circus gaat of over de liefde, zij doet het altijd rock & roll. Dus voegde ik bij zijn tekening nog een andere Kookaburra. Eentje met veel show en shwung en yeah.

Precies zoals zij.