Keek naar mijn verregende fiets vandaag. Zag de uitgelopen knooppunten. Moest glimlachen. Toch blij dat we zaterdag de regen getrotseerd hebben om naar het jaarlijkse midzomerkampvuur te gaan. Rabarbercrumble en de rest van onze picknickbijdrage bij Jana achterop.
Na de nacht sentimenteel vol gekweeld te hebben, precies een roedel wolven huilend naar de maan, een grote lus naar huis. Picknicken in de verlaten tuin van familie.
Vrienden oppikken onderweg. Eens kijken of onze pedaalslag gelijk loopt en we binnen een paar weken samen op fietsvakantie kunnen. Het wordt een mooie zomer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten