Romantisch rondrijden

Het heeft een tijdje geduurd voor ik me erbij kon neerleggen, maar uiteindelijk gingen we toch. Naar Tenerife. Met het vliegtuig! Het leek mij voetafdrukgewijs eerst wat overdreven voor zo'n korte vakantie. Maar toen sprak Allerliefste over een vulkaan, spectaculaire rotspartijen, natuurlijke zwemvijvers aan de kustlijn en eindeloze wandelingen. Daarna vertelden mijn grootouders over hun huwelijksreis en was ik helemaal verkocht.

1953 was het toen ze naar naar Santa Cruz in Tenerife trokken. Dat moet toen sowieso een behoorlijk avontuurlijke onderneming geweest zijn. Toerisme was nog niet uitgebouwd zoals vandaag en mijn grootvader had slechts luttele lessen Spaans gevolgd.

'Nadat we geland waren, zette een bus van de vliegmaatschappij ons af op het plein van Santa Cruz. We hadden op voorhand een hotel geboekt. Hotel Orotava als ik het me goed herinner. Dus daar moesten we heen met onze bagage. In mijn beste Spaans vraag ik de weg naar het adres dat ik op een briefje had geschreven. Ik wijs naar dat briefje, enkele mannen roepen een taxi en wij stappen in. De chauffeur rijdt één keer rond het plein. Wij denken: 'Oh, vriendelijk, hij toont ons eerst het plein.' Daarna rijdt hij nog een half rondje en zet ons af. Het hotel was recht tegenover de bushalte! Waarschijnlijk vond zelfs die chauffeur dat het niet de moeite was en heeft hij ons daarom rondgereden. Ach, onze huwelijksreis. Terwijl wij daar waren, meerde de Mercator aan - nog in functie! Verder hebben we niet zoveel van dat eiland gezien, maar dat waren nog eens tijden...'



Een fotoverslag van onze vakantie volgt nog.