Een natuurreservaat in je achtertuin hebben is altijd leuk. Gisteren was het zo mogelijk nog leuker, het Vertelfestival van de Brugse Poort streek er neer. (Jeugdboekenweek, weet U wel.) Wij daarheen, voor een tocht van verhaal naar verhaal.
Van een oude Viking die sprak over het verdronken land van Vlaanderen naar een Reigerprinses. Van een Turkse eekhoorn - sincap - naar een Duitse mol - Maulwurf - die zich tussen de andere Tiere zo einsam voelt. Daar in het Wald zijn ze helemaal nicht freundlich voor hem. Van een valkenjacht door Boudewijn met de Ijzeren Arm en zijn kok Otto terug naar het bijenhotel.
De tocht werd aangekondigd als een dik uur, maar dat was buiten het enthousiasme van de kinderen en de vertellers gerekend. Als er een reiger passeerde, kreeg de verteller lange poten en een wiebelnek. Als in het verhaal de volgende dag begon, toonde de verteller waar in de Bourgoyen de zon opkomt. Veeltalige natuurverhalen, U kunt zich wel indenken dat zulks niet zomaar passeert. De kinderen wilden de tekeningen nog zien, een beetje uitleg bij het Duits en zelf ook eens een Turks woord proberen.
En dan lagen er op de terugkeer nog van die kronkelpaadjes. En rietstengels die we moesten verzamelen voor ons eigen bijenhotel. En een veelstammige boom. Drie uur later waren we terug thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten