Ik moet eerlijk zeggen dat het bij mij ook nog nooit is opgekomen om op de kermis naar duurzame dingen te zoeken. De oliebollen van Abel, die zijn toch al vegetarisch?
Goed, voor oliebollen gebakken in bio frituurvet wil ik wel een cent meer betalen. Maar verdere modernisering hoeft niet voor mij. Ik verschoot mij zelfs een bult dat hun prachtige oude kraam verdwenen is!
Tja, jaren geleden dat ik op de kermis kwam. Maar zet dat vroegere Abelkraam naast een draaimolen van weleer, voeg daarbij een kraampje ouderwets eendjes-vangen met daarnaast die gigantische reuzeglijbaan, en ik kom vanaf nu weer elk jaar.
Oh, wat vonden ze het heerlijk. Bloemsuiker op hun neus, 15 meter stijgen, dan je voeten in een zak van zwaar geweven stof en hup - naar beneden. Wel acht keer na elkaar! En maar gillen. Dàt is kermis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten