vrijdag 4 maart 2016

Fair wear Friday: swishing

'Ik zou dan naar die swishing gaan. Goed?'
'Mmmm,' knikt hij. Zijn gedachten ergens anders.
'Dus gij vindt dat normaal, dat ik swishing zeg en dat gij dat begrijpt?'
'Ja. Hoezo?'
'Ik denk dat maar weinig mannen spontaan weten wat dat is. Volgens mij zijt gij een uitzondering. Ge kent het omdat ge zoveel met fair trade bezig zijt.'

Hij was meteen alert. Deed terstond een rondvraag bij zijn klim makkers.


Een aantal conclusies: 1) Spijtig voor hem, maar ik heb vaak gelijk. 2) Allerliefste is helemaal hip en mee. 3) Dat van die eco-fashionistas is misschien een beetje overdreven. In de kledingrekken van het buurtcentrum hingen alle mogelijke stijlen. Chique, alternatief, fancy, trashy of gewoon-heel-draagbaar. Tussen de kledingrekken liepen alle mogelijke vrouwen. Jong en oud, hip en doorsnee vrouwen-van-elke-dag. 

Ik leverde voornamelijk kleedjes in. Kreeg in ruil daarvoor 27 punten waarmee ik twee jeansbroeken, een T-shirt, een topje en een gilet "kocht". Nu hoor ik U denken: wie ruilt nu haar eigen propere kleedjes voor afgewassen denim?

Ik dus. Ik heb in mijn kast liever basisstukken die ik werkelijk draag dan feestelijke misfits die daar alleen maar hangen omdat ik ze 'ooit' nog wel eens zal aantrekken. U weet al dat dat er in praktijk meestal niet van komt. Bovendien, mijn goed voornemen is om nooit meer een jeans te kopen. Omdat mijn derrière dat niet echt toelaat. Maar ook omdat jeans - en ik parafraseer - samen met bont zowat het meest schadelijke kledingstuk is dat we kunnen aantrekken. Da's een dilemma, want jeans voelt comfortabel en kan tegen een stootje. Voor sommige buitenactiviteiten gaat er niets boven. Daarom ben ik blij als ik een tweedehands exemplaar kan scoren.

Ik sloeg dus wel degelijk mijn slag bij de swishing. Wijs ook om de buurvrouwen, die ik anders alleen maar ken van de momenten waarop ze hun hond uitlaten, met een totaal nieuwe outfit uit het pashok te zien komen. Het is verbazingwekkend hoe snel je onbekenden leert kennen door iets zo oppervlakkigs als kledij. Alleen al daarom doe ik het volgende seizoen waarschijnlijk weer mee met de kledingruil van het buurtcentrum.

Ik heb trouwens nog punten over.

********************
Dit bericht past in een reeks over faire kleren. Op vrijdag ga ik (soms!) in mijn kleerkast op zoek naar broeken, rokken, bloesjes, kleedjes, schoenen, ondergoed en kousen die eerlijk gemaakt zijn. Dat wil zeggen: kleren die de katoenboeren én de textielarbeiders in goede werkomstandigheden konden maken en waarvoor ze een deftig loon kregen. Daarom. 
Zin om mee te doen met Fair wear Friday? Mail Lies!

8 opmerkingen:

  1. Hihi, de mijne zou nogal wenkbrauwen fronsen :)
    Spijtig trouwens dat er voorlopig geen events meer op hun website staan, ik heb al eens wat grote kuis gehouden in mijn kast (met de zwangerschap draag ik het merendeel nu toch niet en dan valt er op hoeveel je in je kast hebt liggen) en zou wel wat dingen van de hand willen doen in ruil voor een meer minimalistische aanpak!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Kim, ik ben niet naar een officieel swishing-evenement geweest, hier werd het gewoon georganiseerd door het buurtcomité. Als ik het goed begrijp gebeurt het op die manier wel vaker: enkele vriendinnen die besluiten hun kleerkast uit te kuisen en te ruilen, schoonzussen, buurvrouwen, ... Misschien kun jij ook wel een paar zielsverwanten optrommelen voor een meer minimalistische aanpak? En daarna nog een keer om je zwangerschapskleren om te ruilen? ;-)

      Verwijderen
  2. Grappig! Ik doe al eens mee aan een kledingruil (mijn schoonzus organiseert er al jaren halfjaarlijks een). Het woord kledingruil zegt meer dan de term swishing, he.
    Jeansbroeken zijn echt moeilijk vind ik. Ik heb dan nog een grote maat, dus dat maakt het nog een pakje erger, maar chapeau voor jou!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hihi, ik heb het Johan ook eens gevraagd en hij wist het ook niet :) Natuurlijk: hoe meer vrouwen door dit bericht het aan hun man vragen, hoe meer jouw man gelijk en jij ongelijk krijgt ;)

    Ik heb twee jeansbroeken van Kuyichi, uit organisch katoen en gerecycleerde pet-flessen. Zijn die niet gewoon ok dan of zie ik iets over het hoofd?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar natuurlijk, dat ik daar niet aan gedacht heb: zo zijn er weer meer mannen op de hoogte!

      Jeans is een moeilijke, hé? Voor zover ik alles goed begrepen heb, maakt vooral het verven zo'n broek zeer verontreinigend. Jeans - om het even welke basisstof gebruikt wordt - moet blijkbaar ettelijke keren in het verfbad. Dat verontreinigt het water, het grondwater, de grond. En dat zou dus zeer schadelijk zijn. (Opnieuw, als ik het allemaal goed begrepen heb. Staat er in jouw etiket ook nog iets over verven? Misschien is Kuyichi wel oké?)

      Verwijderen
  4. Leuk geschreven!
    Ik doe alleen meteen iets weg als ik het niet meer draag, heb het geduld niet om te "sparen" voor zoiets als kledingruil. Ik hou van opruimen, al klinkt dit ook wel heel tof :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je. En dat sparen vind ik ook een moeilijke. 't Is soms lastig om een half jaar te kijken op dingen waarvan je weet dat die het huis uit moeten. Maar ik vond het wel de moeite waard, eigenlijk.

      Verwijderen
  5. Of je nu operation zoek bowed naar een discrete site waar je operation een veilige manier aan partnerruil kunt doen, of waar je koppel zoekt koppel, of koppel zoekt man kan vinden, of dat je eens shrink ervaren wat swingers voor elkaar doen als het licht uitgaat, koppel zoekt koppel, Elite Paren is de ideale plaats om operation een discrete en volledig anonieme manier je stoutste fantasieën waar te maken, of om gewoon een spannend afspraakje te vinden and als je dat liever hebt.

    BeantwoordenVerwijderen