Kabouterontbijt

Of hij het niet erg vond om twee keer te ontbijten? Neen, hij wist dat het lekker zou zijn.

Vrijdag was het 'met allemaal samen'. Minionkabouters, prinsessenkabouters, gewone kabouters en ninjakabouters door elkaar - dat krijg je met haast evenveel projectideeën als kinderen - zaten op hun gemak te eten en te tetteren. Ondertussen zette juf Delphine kabouterthee, bakte ze eitjes, hakte champignons, smeerde het brood en maakte ze het ook nog eens heel gezellig.



Zaterdag was het 'alleen met zijn meter'. Dat had hij zelf bedacht. Pas toen hij met zijn pinnemuts op à la Mega Mindy zong van 'dit is een wensje van een klein mensje' begreep ik het: de nieuwjaarsbrief paste er wonderwel bij.

We deden alles in het klein. Kerstomaatjes. Kaasblokjes. Druiven. Poffertjes. Minipotjes confituur. Schijfjes brood van een sandwich. Ontbijtgranen in kleine schaaltjes. Koeken en stroopwafels XS. Kwarteleitjes - dat geeft van die schattige paardenoogjes. Poppenservies - hoe voorzichtig en chique hij uit het kleine glaasje dronk. En dan nog een paar gekkigheden op kleuterniveau. Zoals anijskorrels die de miereneitjes uit het kabouterboek moesten voorstellen.

En aldus zijn we thuis weer bezig met de school. 'Zucht,' zou ik hier schrijven als het een opgave was. Maar dat is het niet. Leuk om zien hoe ze telkens in hun projecten opgaan. Leuk ook hoe zijn toekomstplannen draaien en keren met elk nieuw thema.

Als hij nu maar geen kabouter wil worden.