Ontmijner

Drie nachten en vier dagen is ze met de scouts op kamp. Ondertussen probeer ik bergen werk te zetten, overlaad ik Lukas met tonnen aandacht en doe ik 's avonds met Allerliefste aan binge watching om maar niet te lang stil te blijven staan bij die ene vraag: hoe stelt ze het ondertussen?

Vorig scoutsweekend namelijk (het eerste en enige tot nu toe) had ze last van (heel veel...) heimwee. Toen de leiding wist dat Jana deze keer opnieuw meegaat, slikte die aanvankelijk een keer.

Natuurlijk gaat ze mee! Want zo'n weekend - en eigenlijk ook alle andere activiteiten - met de scouts vindt ze wél heel leuk. Heimwee is gewoon een raar beest. De vriendjes zijn leuk, de spelletjes plezierig, het eten is lekker, het bed slaapt goed en toch is er gemis van iets. Tja, van wat eigenlijk? Het lijkt voor Jana zelfs een beetje alsof het erbij hoort. Ze wil natuurlijk troost en aandacht op zulke momenten, maar vraagt zich ondertussen nuchter af op welke leeftijd dat beter gaat.

Ze heeft gelukkig fantastische leiding die ik vorige week mocht bellen over hoe dat bij Jana allemaal in elkaar steekt. Op de lijst benodigdheden stond tussen de onderbroeken en de kousen namelijk ook 'iets om de heimwee te verzachten?'

Dus dit gaat mee: bovenaan in de rugzak een kikkerbek waarmee ze op de treinrit heen meteen de nodige afleiding heeft. Twee Jommekes-strips van Pierjan. (Wanneer hij binnenkort op Chiroweekend gaat mag hij van haar ook iets lenen.) Verstopt tussen de bagage een verrassing voor elke dag: stiften, een scoubidou, een kringloopboek met paardenfoto's. Dingen waarmee ze tijdens de stille momenten - wanneer die krop het makkelijkst opkomt - op haar gemak bezig kan zijn, een beetje afgeleid wordt.

En bij haar pyjama een slaap-T-shirt van mij.

Een doekje of iets anders met de geur van thuis, dat werkt namelijk niet alleen bij baby's in de kinderopvang, maar bij iedereen. (Of duwt U nooit uw neus tussen de kleren van een geliefde die U moet missen misschien?) Jana was meteen enthousiast toen ik het haar voorstelde. Ze koos een oude scouts-T-shirt van mij die ik de week tevoren zou inslapen en werd haast op voorhand sentimenteel.


Toen deed Allerliefste het ding waarin hij telkens weer zo fantastisch is. Hij ontmijnde.

'Jana, wil je anders ook een boxershort mee van mij?
Ik zal er veel scheetjes in laten, dan ben ik ook dicht bij jou!'


Ik denk terug aan de grote grijns die toen rond haar mond verscheen en weet het wel zeker:
ze zal zich daar nu vollen bak aan het amuseren zijn.