Zeggezeest. Want in Mexico typen ze qwerty: de w wordt z.
En wijs dat dat was! En deugd dat dat deed!
En straks sta ik hier alleen nog superlatieven te roepen!!
Daarom hou ik het sec bij adresjes, een schemaatje...
Vertrokken op 12 december, ondertussen automatisch allerlei postjes laten verschijnen alsof we nog aan het voorbereiden waren, na bijna zes weken zon op 19 januari terug in Brussel Luchthaven.
Met Mexico Stad als begin en eindpunt, een beetje thuiskomen.
Hieronder en in de komende postjes regent het reistips. Daarna doen we weer normaal. Beloofd.
 |
| Klik op ons reisschema, dan wordt het min of meer duidelijk. |
México D.F. ~ Hmmm, daar ga ik toch eens een aparte post aan moeten wijden, vrees ik.
Posada Loma in Fortín de las Flores, Veracruz ~ Bedoeld om onze autorit te breken. Zeer mooie bloementuin en als we minder laat waren aangekomen hadden we allicht ook de gigantische bloemenmarkt in de stad bezocht. Een (leeg) zwembad en een (leeg) ploeterbad voor de kleintjes. Bij het ontbijt zicht op de besneeuwde top van el Pico de Orizaba.
Hotel Maya Bell in Palenque, Chiapas ~ Hotel met zwembad temidden van de brulapen! Heerlijk. En ook al heb ik ze al drie of vier keer gezien, de ruïnes van Palenque blijven indrukwekkend schoon. Met als leuke bijkomende daguitstap: de watervallen van Agua Azul, een natuurlijk waterpretpark.
Río Lacanjá in de Selva Lacandona, Chiapas ~ Echt een uniek stukje natuur, rustig woud, heerlijk verblijf (ook zonder rafting), kampvuur op kerstavond, muy amable in de keuken en tijdens het kuisen, ik wil ooit nog eens teruggaan, maar eerlijk is eerlijk: wij hebben er vlooien opgelopen (en hebben daardoor ook een korting gekregen!). Je kan er wandelingen maken naar kleine riviertjes, over duizend brugjes, langs reuzengrote bomen, op weg naar gigantische watervallen. Mooie wandelingen van 6 km die met kinderbeentjes véél tijd in beslag nemen, maar haalbaar zijn.
Vandaar ook naar Yaxchilan: op de grens met Guatemala, een piramide waar je enkel met een klein bootje naartoe kan. Verborgen schat in de jungle, méér dan de omweg waard.
Hostel Las Palomas in San Cristobal de las Casas ~ Kijk hier en hier voor referenties. Wat wij ervan vonden: Centraal gelegen en fantastisch vriendelijk personeel dat ons hielp de vlooien te verdrijven. Zelfkook en ruime kamers (allebei handig met kinderen). Een haardvuur dat niet zo goed werkte maar wel een hele stapel dikke dekens (omdat het 's nachts rond Kerst kan vriezen). En verder: San Cristobal blijft één van de mooiste cosmopolitische indígina steden ter wereld, met lekkere restaurantjes, een fascinerende kerk in San Juan Chamula vlakbij en een mooi museum over de Lacandona (Na Bolom).
Hotel Oasis in Tehuantepec, Oaxaca ~ Om onze autorit te breken, sliepen we in een verder niet noemenswaardig hotel vlakbij de markt én de kermis. Een beetje nachtelijk lawaai dus, maar Jana was dolgelukkig met haar rit op de paardemolen. Een klein dorp waardoor we als blanken extra opvielen: gratis speelgoed en lippenstiftzoenen voor Lukas. Een Lotería en een poepchique, goedkoop restaurant.
Casa de la Tía Tere in Oaxaca Ciudad ~ Mooie en ruime kamers met een zéér lekker en uitgebreid ontbijt. Zelfkook en een zwembad (allebei handig met kinderen). Mooie rustige stad met in de buurt Monte Alban. Centraal gelegen el Templo Santo Domingo met de markt vol artesanías. Verder een museum met een uitgebreide archeologische collectie waar Jana zich ook iets bij kon voorstellen: kransen van prinsessen en gekke bekers waar de mensen vroeger uit dronken.
Op oudejaarsavond stootten we toevallig op een folkloristische dansvoorstelling op het centrale plein. Kleurrijke klederdracht en verentooien die wisselden bij elke dans: er was zelfs een dans met ananas en Jana kreeg dat op het einde van zo'n meisje in haar schoot geworpen. Daarna nog meer cultureel erfgoed: op oudejaarsavond worden rauwe eieren gevuld met confetti die ze de hele nacht met veel lachen, gieren, gillen op elkaars hoofd kapotsmijten. Als je niet meedoet een fantastisch schouwspel.
La Puesta in San José del Pacifico, Oaxaca ~ Aanvankelijk bedoeld als tussenstop, maar zo'n wijze plek dat we op voorhand reeds besloten om daar langer te blijven. Veel hippietoeristen die er op zoek gaan naar de hallucinogene paddestoelen, maar ook zonder "trippen" de trip waard: we wandelden er door een naaldbos met gigantische cactussen. Op de terugweg zaten we met andere dorpsbewoners gepropt in twee opeenvolgende aftandse taxi's. Het hotel is een losse verzameling ruime huisjes met een zeer goede open haard (die de nachtwacht komt aansteken) en zicht op een prachtige zonsondergang.
Hotel Cordelia in Puerto Angel, Oaxaca kust ~ Het stukje playa panteón (bij de begraafplaats) van Puerto Angel is kleinschalig, gericht op de lokale vissersgemeenschap en de favoriete plek van veel Oaxaqueños die op reis gaan. Daarom voelt het behoorlijk "authentiek Mexicaans" aan. Door de nieuwe maan waren de golven tijdens ons verblijf niet geschikt voor Jana (wél bijzonder geschikt om telkens gillend en joelend van weg te lopen!). Op andere dagen is de zee volgens locals meer geschikt voor jonge kinderen. Het hotel heeft papegaaien die naar iedereen Hola schreeuwen; is proper, ruim en met airco maar verder niet bijzonder. Er zijn er betere, maar die liggen niet óp het strand. En met kinderen is dat toch handig.
Un sueño in San Agustinillo, Oaxaca kust ~ Een bijzonder mooi strand met minder hevige golven (al voelen kleuters dat niet noodzakelijk ook zo aan), lekkere visrestaurantjes, een hotel waar gezinnen met kinderen (ook) verblijven en veel upperclass chilangos, iets duurdere maar zeer ruime kamers en aangename palapas met hamacas, zeer betrokken uitbaters. Met kinderen kan je vlakbij (in Mazunte, 10 minuutjes rijden) naar het nationaal schildpaddenmuseum. Zelfs voor baby's heel leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten