- Lukas die zo makkelijk lacht. Hij heeft een giecheltje. En een kraaiende schaterlach. Als extraatje bij de schaterlach slaat hij vaak met zijn ene armpje op zijn knie. Dus dàt noemen ze een billenkletser! Wordt in de meeste gevallen uitgelokt door Jana.
- Jana die spontaan 'mammie' en 'pappie' zegt. Niet op zijn Frans. Niet (alleen) om iets van ons te bekomen. Maar wel heel lief.
- Lukas die zo graag natte zoenen geeft. Dan strekt hij zijn armpjes uit, begint te hijgen (!) en kwijlt/sabbelt/likt de wang of neus die ik hem aanbied helemaal nat.
- Jana die nu voortdurend verstoppertje speelt. Komen wij de kamer binnen, begint ze te gillen en zoekt snel een plek. Altijd dezelfde plek. Achter het gordijn in de woonkamer. Onder het donsdeken in de slaapkamer. Achter haar handen als ze zich nergens anders kan verstoppen. Als we verbaasd uitroepen "Maar waar is Jana toch?!" verraadt ze zich elke keer weer: "Achter het gordijn! In bed! Hier!"
Edit op 4 november 2010:
- Jana die haar stoel bij het speelpark van Lukas schuift en begint te entertainen: gekke bekken trekken, speelgoed aanreiken, geluidjes brabbelen. Lukas' aandacht getrokken. Mijn hart gesmolten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten