Na twee minuten in de tuin zijn ze gesmolten... Hard gekookte eieren, da's de oplossing. Ruilen voor chocolade eieren uit de koelkast. Gelukkig weten de kinderen ondertussen hoe die eieren op die ene zondag plots verschijnen, wie daar eigenlijk voor zorgt. En dat die zogenaamde paasklokken dus wel degelijk tot in de koelkast geraken.
Maar dus. Hard gekookte eieren. Op school in een voertuig van gerecycleerd materiaal te verplaatsen. Wie het verste raakt, wint de race. Dieren of mensen mogen voor het transport niet gebruikt worden. Wel toegestaan: zonne-energie, batterij, opgedraaide rekker, windzeilen en zo. Maar dan moet het voertuig in kwestie horizontaal starten, vanaf de grond. Gebruik je geen power, dan mag je vanaf het hellend vlak starten.
'Vehicle' stond er in het reglement. Voertuig. 'Mag dat ook door de lucht?' vroeg ik. Het organiserend comité boog zich nog eens over de richtlijnen. Er stond inderdaad nergens dat het wielen moest hebben en over de grond moest bewegen. Een vehicle kon ook een vliegend object zijn.
'Oké,' tekste ik terug. 'Thanks for figuring out.' Thuis bedachten we een katapult. Lukas op zijn rug, benen als een V in de lucht. Jana die de rekker tussen zijn voeten aanspant. Ei in stro in restjes stof in een lege yoghurtpot. Schieten maar.
Estimated distance? Behoorlijk ver. Ben je zeker dat dat mag? 'Ja, de organisatoren zitten er zowaar op te wachten. Eens iets anders dan anders, schreven ze.'
'Maar niemand doet het zo!'
'Juist daarom.'
Ze vonden het toch een beetje te raar. Hun ei in stro in restjes stof in een lege yoghurtpot van de plank, dat was al spannend genoeg. Het rolde 4 meter en 30 centimeter, minder ver dan het gemiddelde.
's Avonds aan tafel. 'We hadden toch beter dat sling shot geprobeerd.' Als we hier nog een jaar langer zouden blijven wonen, dan kunnen we de volgende keer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten