Barodontologia

To: Ms. Pascaline

This weekend Jana suffered from barodontologia, severe toothache caused by change in pressure due to a combination of diving and blocked sinus. She can participate in the swimming lessons today but should not be forced to dive or go under water. 

Thank you for your understanding and for following up,

Ellen (+84 96 963 etcetera)

Ik wist niet dat het bestond, de begeleidster vond het wel interessant. 'Goed dat je dochter de onderwatersignalen zo goed kent en haar kaak aanwees, ik wist meteen wat er aan de hand was. Typisch verschijnsel bij duikers en bergbeklimmers, maar nog nooit meegemaakt.'

'Cô gái tóc vàng sẽ lặn!' riep iemand op de boot. 'Het blonde meisje gaat snorkelen!' Ze kreeg een andere begeleider mee, zodat wij weer onder water kon verdwijnen.

Allerliefste met een collega, zo'n 20 meter diep. Ik met nog een andere collega en Lukas, die maximum 12 meter diep mag. Voorlopig verschuil ik me graag achter zijn limiet...

Mijn probleem - zo waarschuwde ik alvast tijdens de briefing - is namelijk dat ik niet kan zinken. Al die zwembadspelletjes waarbij je iets moet opduiken of om ter langst op de bodem blijven, dat is mij nog nooit gelukt. De eendenduik, waarbij het achterste even boven water steekt en je vanuit die positie diagonaal naar beneden zwemt, kan ik ook al niet.  

'Geen zorgen' zei de begeleider, 'desnoods trek ik je naar beneden.' Na een tijdje had ik de techniek van buoyancy min of meer vast. Het vermogen om in water, lucht of andere materie gewichtloos ter plekke te blijven, check! Maar mijn trommelvliezen bleven pijn doen. (Ik kon slikken en door mijn neus blazen zoveel ik wou, die druk kreeg ik niet genivelleerd.) En ondanks een neopreen pak met lange mouwen en pijpen had ik het koud! Hoe moet dat dan dieper? Nog kouder, nog meer oorpijn!

'Wel makkelijker om beneden te blijven,' beweert Allerliefste. 'De eerste vijf meter onder water heb je inderdaad altijd de neiging om naar boven te schieten.' Lukas deed dat inderdaad. En zo schoon. Ik leerde van de begeleider hoe ik mijn zoon aan de lijn kon houden. Naar zijn hand reiken of anders de darm vasthouden waarmee je het vest kunt opblazen / leeglaten. Lukas zwom dan als een ballon boven mij, als ik losliet zweefde hij naar boven.

De tweede duik wuifde hij dat ik hem mocht laten gaan. Vlak onder het wateroppervlak was het warmer en deden zijn oren minder pijn. Vol begrip gebaarde ik de O van oké. Geen probleem dat Lukas eigenlijk niet meer echt aan het duiken was. Snorkelen met een zuurstoftank, dat moet kunnen.

Of ik dat diploma wil halen? Lijkt me handig om op zak te hebben, zonder laten ze je in de rest van de wereld niet altijd duiken. Maar dan zal de zee toch véél warmer moeten zijn en wil ik voor mijn trommelvliezen misschien wel zo'n BOB rond mijn hoofd, een breathing observation bubble.

Want, zucht, die koralen met hun zachte kleuren en hun zachte wuiven, en die vissen met hun vinnige bewegingen en hun felle kleuren, da's toch wel heel mooi. Zonder onderwatercamera probeer ik dat op een andere manier op te slaan. Boven water trek ik wel graag foto's.