Met of zonder pedagogisch project, Vietnamese kinderopvang herken je doorgaans van ver. Er rijdt een
constante stroom brommers door de poort, met voor- of achterop heel
jonge kinderen, en het heeft de vrolijkste kleuren van de straat. Een vlaggetjesslinger is wel het minste, vaak is het hele gebouw een grote regenboog. Op de buitenmuur meestal tekenfilmfiguren of scènes uit het (vroegere, geromantiseerde) dagelijkse leven van Vietnamese kinderen (zoals buffelrijden) en in de tuin speeltuigen met knalkleuren.
Soms is het een beetje overdreven.
|
De kinderen zijn nog nooit naar Disneyland geweest,
maar zaten wel al op een schommelbank voor een crèche in Kon Tum |
dit is hilarisch!
BeantwoordenVerwijderenEn echt waar! Ik kan het zelf ook nog altijd niet geloven...
BeantwoordenVerwijderen