Popsterren

Het feestje op school viel door regen bijna in het water. Het dek waar de kinderen normaal gezien morning tea en lunch krijgen, moest leeggemaakt. Picknicktafels werden aan de kant geschoven, het plastic afdak dicht getrokken.

Doordat het optreden dit jaar in de refter doorging, was er minder plaats voor acrobatische toeren. In vergelijking met vorig jaar, toen de leeuwen in het open veld achter elkaar aanzaten, konden ze zich nu minder hoog oprichten en minder grote cirkels maken. Er was ook minder plaats voor de muzikanten, alleen een trommelaar en een paar cimbalen bleven over.

Toch was het nog luid genoeg. Iets meer op elkaar gepakt kwamen de leeuwen dit jaar namelijk veel vaker bij het publiek, en dan steeg het gegil elke keer boven de drums uit. Want die leeuwen, dat zijn popsterren die aangeraakt moeten worden.   

Zonder overdrijven, die leeuwen zijn hier echte popsterren. Hoe ze na het optreden met hun jonge fans poseren ... Lukas is een groot bewonderaar, hij wou wel in de muil verdwijnen. Volgend jaar, derde keer goede keer, vraag ik hem om binnen in de leeuwenkop eens aan de touwtjes te trekken waarmee die bolle ogen zo Bambi-achtig knipperen.