dinsdag 12 februari 2019

Twee tanden en negen rong





Twee tanden en lang haar, hippie als hij is jaagt onze gastheer er het hele repertoire van The Beatles door. Begeleid door de elektrisch versterkte gitaar zingt Allerliefste volop mee.

Ik heb hem in de vorige post over karaoke nergens vermeld en hij wil het officieel ook niet geweten hebben, maar eigenlijk doet mijn Allerliefste dat graag. Zingen. In een microfoon. (Hij weet zelfs hoe hij de foutjes verdoezelende galm moet ontwijken.) 

Gelukkig. Zonder karaoke zouden wij hier minder makkelijk integreren. Samen zingen is vooral in Centraal Vietnam ontzettend populair. En laten wij daar nu net wonen! En rondtrekken!

In en rond Kontum bezoeken we enkele dorpen van de Ba Na (of Bahnar). We herkennen de paalwoningen van een eerdere passage langs de Bru-Vân Kiều en de gemeenschapshuizen van een eerder verblijf bij de Katu (Co Tu).

De gemeenschapshuizen (rong) staan op palen hoog of laag en hebben allemaal hetzelfde bouwpatroon. Twee lange balken en twee korte die in elkaar haken. Een rieten dak dat puntig de hoogte in schiet. De versiering van trappen, dak en binnenkant verschilt van dorp tot dorp, maar is altijd sober.  





In en rond de rong speelt het hele leven zich af. Onder het rieten dak wordt muziek gespeeld en ceremoniële rijstwijn gedronken. (Soms een bedenkelijke combinatie.) Christelijke Ba Na vieren er de eucharistie. Kinderen krijgen er soms les in hun oorspronkelijke taal en cultuur.

Tussen de palen die de vloer ondersteunen spreken jongeren af om samen rond te hangen en op hun telefoon te kijken.




Op het plein voor de rong wordt jaarlijks het Koh Kpo festival gehouden. Als eerbetoon aan Yang, hun oorspronkelijk god, steken de Ba Na dan zoals stierenvechters een waterbuffel neer. Tegenwoordig gebeurt het meestal symbolisch, met een ceremoniële namaakbuffel. De offergaven belanden in manden aan de grote mast op het plein. 

Is er geen festival dan wordt er op het plein gevoetbald. En het volleybalnet hangt zo hoog dat brommers er makkelijk onderdoor kunnen. 

Na de laatste rong belanden we zoals gezegd bij die ene Ba Na met lang haar en een elektrische gitaar. Hij lacht zijn twee tanden bloot en serveert ons rijst in bamboestokken. Hij trekt ons geweven Ba Na kleren aan, laat ons rijstwijn drinken, doet ons op de gong slaan en zingen. 

Gelukkig doen we dat dus nog redelijk graag. 
      

Geen opmerkingen:

Een reactie posten