Vermeerder dat met het aantal etmalen dat het hier onophoudelijk regent en zelfs de beste riolering kan het niet meer slikken. Steegjes en straten stromen vol. Het ministerie van onderwijs sluit daarom alle scholen in de provincie Quang Nam. We krijgen van de directie gemiddeld drie updates per dag, als het water zakt gaat de school opnieuw open.
Ik denk aan die keer ongeveer een jaar geleden, toen de kinderen ijsvrij kregen. We maken er gezellige dagen van.
We wandelen naar vrienden/buren om meubels naar droger oorden te helpen verhuizen en gezelschapsspelen te ruilen. We kijken naar Wonder en wel drie keer naar Le fabuleux destin d'Amélie Poulain. De Franse versie, Allerliefste en ik tolken om de beurt. We zetten bassins en leggen dweilen op de plaatsen waar ons huis lekt. We spelen Levensweg. Ik eindig altijd met een karig pensioen en een achterbank vol kinderen, de toekomst ziet er veelbelovend uit. We eten rijst met bonen en spaghetti met tomatensaus. Iedereen had ons gezegd dat we een voorraad blik, bokalen en droge voeding moesten aanleggen.
 |
| Lukas voorop, in zijn sneldrogende pyjama, op een step die helemaal onder water verdwijnt. Ook al komt het water maar enkelhoog, het stroomt hard en we raken niet zo makkelijk vooruit. Đà Nẵng heeft het nog zwaarder te verduren, daar hebben ze er iets op gevonden: peddelborden en kano's. |
Als de regendouche heel even minder hard stroomt, haast ik mij naar de markt om verse groenten en fruit. Ons noodrantsoen is nog lang niet geslonken, maar wie weet hoe lang dit duurt. We hebben vitaminen nodig, verse groenten en fruit. De helft van de kraampjes is gesloten. Tam wijst hoe hoog het water eerder op de dag stond, goed dat ik op betere tijden gewacht heb.
Ik raak niettemin doorweekt en kan dus evengoed naar de bakker op het kruispunt dat sociale media als 'te vermijden' omschrijven. Ik ben tenslotte niet van suiker én ik heb waterdichte schoenen aan: plastic slippers. Als ik mijn pedaal op het laagste punt trap staat mijn hele voet onder water. Het water is lauw en fietsen gaat traag, ik koop het laatste brood.
Terug thuis hang ik mijn kleren te drogen en meteen ook het geld dat op die korte tijd van verhandelen helemaal nat geworden is. 'Jullie hebben veel groetjes van Ms. Maxine. Tot de school weer opengaat hoopt ze dat jullie droog en veilig blijven.'
Stay dry and safe, zo eindigt momenteel elke gesprek. Zo'n regenseizoen en een paar dagen watervrij dus niet-naar-school, dat heeft nog wel iets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten