'Ijsvrij!' riep ik.
'Niet echt,' zeiden de kinderen. 'Onder het dik pak sneeuw is het dak van de school gaan lekken. Het is geen ijsvrij, het komt omdat we met te veel kinderen bij elkaar moeten zitten, in die paar klassen die nog bruikbaar zijn.'
'Ja ja,' ik weer. 'Ik heb die officiële mededeling ook gelezen. Wegens grote waterschade kunnen de lessen niet meer normaal kunnen doorgaan. Wie thuis blijft, wordt aangeduid als wettig afwezig wegens overlast. Zo staat het in de brief. Maar daar moeten we toch net van profiteren?'
Ik bladerde in Jan, Jans nummer 6 naar pagina 32, veranderde een paar woorden. Toen zagen ze het ook. 'We hebben morgen ijsvrij!' Klik op de foto, dan ziet U het zelf ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten