Ik heb net de kinderen naar school gebracht en fiets terug naar huis. Onderweg blijft mijn blik hangen bij een rijtje mannen. In een café drinken ze hun eerste, tweede of derde kop koffie. Ze hebben hun stoelen naast elkaar geschoven en kijken samen naar omhoog. Naar een groot scherm, denk ik. Welke sportwedstrijd zou er zo vroeg op de dag spelen?
Ik vertraag, draai mijn hoofd om te zien wat zij zien. Vogelkooien, minstens vijftien, met daarin: vogels. Ik denk aan de Suskewiet en de Tjiftjaf, aan mannen die in een houten stok streepjes kerven en glimlach. Kooitjes kijken is hier ook een sport. Een cafésport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten