Integratieproces

Onze integratie verloopt vlot, ik heb foto's om dat te bewijzen.



Allerliefste pendelt (voorlopig) met een brommer naar Đà Nẵng. De brommer blinkt te veel om echt Vietnamees te zijn. Hij heeft ook geen haakjes, klepjes, dragers waarmee de berijder allerlei extra bagage kan vervoeren. Wel parkeert Allerliefste hem 's avonds netjes in huis. Dat gaat in een vlotte beweging. Zoals overal hier komt ook onze oprit rechtstreeks in onze woonkamer uit. En dat is dus niet in functie van een betere toegankelijkheid. Hier in huis staat die rode brommer nog wel mooi. Toch vraag ik me af waarom mensen hun brommers het liefste binnen parkeren. Ik hoor eens rond.


Een haarspeld, een papieren zakdoek, een tekening. Op bosklassen ons postkaartje. Een stylo, een stukje doek. Als bladwijzer gebruikte Jana altijd al het eerste het beste dat ze te pakken kreeg. Hier zijn altijd bananenbladeren voorhanden. Ze zitten als verpakking rond de koekjes die we op de markt kopen. En even later in haar boek.

Lukas in onze keuken in Đà Nẵng. Zijn integratie begon al meteen na aankomst. Jetlag wegwerken met een koekje en koelte. Sindsdien ligt die ventilator binnen handbereik. 's Nachts zelfs op zijn nachtkastje, naast een kan water die hij consequent leeg drinkt.

Het komt nog helemaal goed met onze integratie.