Decolletéstreepje

De koppelaarster (1625) van Gerard van Honthorst. 

Ik knip en plak even uit de beschrijving van Wikipedia: 'Het schilderij toont een jonge vrouw met uitdagend decolleté, die verleidelijk lacht naar een man met een geldbuidel. Ze bevinden zich in een ondiepe ruimte. Het licht van de kaars op tafel benadrukt haar inkijk en de kleurige kleding met verentooi. Links houdt een oude koppelaarster, met maar één tand, in de gaten wat er gebeurt. De luit verwijst naar betaalde liefde en heeft daarmee een erotische betekenis. Het schilderij zit vol contrasten, niet alleen tussen licht en donker, maar ook tussen jong en oud.'

Ze zouden een remake maken. Kledij en attributen waren geen probleem. T-shirt. Doeken. Fietslichtje. Roeispaan. Maar wat met haar decolleté? 

De dochter schminkte een streepje om reliëf en schaduw te suggereren, maar dat hielp niet echt. Haar bloes kroop ook altijd weer naar omhoog, dat streepje diende tot niets. Dan maar verleidelijk genoeg kijken. Recht in de ogen, misschien zelfs beter dan het origineel.