donderdag 20 oktober 2016

Herfststuk

Als de ochtend nog donkerblauw is en ik met Lukas en mezelf onder de arm de trap af loop, zit zij al achter de toetsen. Nog voor het ontbijt, voor de fietstocht naar school, kringgesprekken, tafeltoetsen en de rest, begint zij haar dag aan de piano.

Alsof het zuurstof is, speelt ze elke keer hetzelfde pianostuk. Een volwassen herfststuk, maar dan trager en zonder versieringen. En net dat. Terwijl de ochtend nog donkerblauw is. Fa kruis, sol kruis. Ze zou dat toch niet mogen doen, 's ochtends van die melancholie in mineur brengen. Vingeroefeningen wil ik horen. Gevoelloos gehamer waarvan mijn oren ineen krimpen. Eender wat. Zolang ik maar met minder tranen vanbinnen kan beginnen aan boterhammen smeren. En de rest.   



  
* Je moet komen luisteren. Dringend. *

2 opmerkingen:

  1. ik heb dit drie keer herlezen.
    mooi hoor, toch
    (en wat een zalige dochter, die eerder op is dan jij en dan piano speelt...)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo mooi geschreven! Ben nu wel heel benieuwd welk pianostuk dat is.
    Hopelijk speelt ze in de andere seizoenen minder melancholie-opwekkende stukken? :)

    BeantwoordenVerwijderen