Voor mij: Hoe ze veel te vroeg wakker worden en toch niet stiekem beneden gaan piepen. In plaats daarvan komen ze naar het grote bed waar we hen nog even gijzelen. 'Waarom zijn jullie zo vroeg wakker?' 'Omdat Sinterklaas vannacht geweest is!' 'Oh, willen jullie gaan kijken misschien?' 'Jaaaaah!' De vrolijke spanning in hun lijfjes wanneer we samen de trap afgaan. Trippelend op hun tenen, gehaast en traag tegelijk - want wij mogen zeker niet achterblijven. Hun kreetjes oh en ah wanneer ze de koekjes beneden in de gang zien. 'Hij is geweest!' En dan, wanneer ze om de hoek naar de woonkamer draaien: 'Wow, zoveel!!!' Zo schoon, hun enthousiasme dat echt uren kan duren. En een hele dag in pyjama. Opzet geslaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten