Bijzondere stapelwolken. Zachte wollige schapenwolken. Van die witte wolken die prachtig afsteken tegen een grijze hemel. Of omgekeerd. Wolken waar beweging in zit. Wolken met een hint roze, een tint oranje en een beetje paars. Donkere wolken met een gouden randje. Dekbedwolken waarin ik vanuit de hemel zo zou willen ploffen. Al die wolken waarvan je een foto zou willen nemen, ook al weet je dat je het gevoel erbij onmogelijk kunt vastleggen.
Er zijn mensen die dat dan toch doen. Zoek maar eens op cloudporn. (Vooral op Instagram. Klik op het algemene internet misschien niet te ver door... Als U blote lijven tegenkomt, dat is deze keer niet wat ik bedoel.)
Ik ging twee dagen wandelen. Zaterdag met het ene wandelclubje, zondag met het andere. Natte sneeuwvlokken, koude tenen, wit gevroren vingers. Warme soep op het einde van de tocht. Uren vrouwengeklets. En cloudporn.
Meer moet een weekend voor mij echt niet zijn.
Meer hoeft een weekend inderdaad niet te zijn... Vooral die warme soep na een wandeling in de kou is zalig.
BeantwoordenVerwijderenHeb ik toch even met een bang hart dat sleutelwoord ingedrukt. Jammer dat de meeste mensen diezelfde filter gaan gebruiken. Ik vind het zalig wanneer de wind figuren in de wolken trekt, vooral vormen van vogels vind ik mooi. Dan denken we stiekem dat een engeltje naar ons kijkt.
Ik dacht vroeger altijd dat vormen herkennen in wolken kwestie van aanleren is. Nu heb ik een zoon die dat helemaal spontaan doet. En blijft zoeken. 'Het is de bek van een vogel. Neen, toch niet. Misschien de vleugels van een draak. Of neen.' Enzovoort. Heerlijk.
Verwijderen