Lies (en) de leeskip

Op sommige zaterdagen stond op de kalender jury Lukas geschreven. Niet dat Lukas naar een jury moest, hij was zélf de jury. Meer bepaald de Kinder- en Jeugdjury. Verspreid over heel Vlaanderen lezen kinderen van 4 tot 6 jaar in kleine groepjes maar liefst tien boeken! Hier in de bib van de Brugse Poort gebeurde dat onder deskundige begeleiding van Lies.

Lies de leeskip. Lies met haar leeskip.

Kleuters hebben geen zittend gat, al zeker niet als de structuur van school wegvalt. Dus ik snap nog steeds niet hoe ze dat in het weekend deed, maar Lies slaagde er bij alle tien de boeken wonderwel in om hun aandacht erbij te houden. Ze maakte het telkens spannend: met een koffertje waarin twee nieuwe verhalen zaten. En ze maakte het telkens leuk: met spelletjes en opdrachten bij elk boek. Een blote Sinterklaas waar ze zelf kleren bij konden verzinnen. Drinken zonder handen, zoals Fred het hert. Iets kunstigs bij het boek over adoptie. Een toneeltje waarin de hoed werd afgepakt en het zeewier misleidend ruiste. Een schoenendans bij het schaap. Heerlijk afwisselend.

Maar wat Lies vooral fantastisch deed was vertellen en luisteren. Zoals zij kan voorlezen! Met veel oogcontact. En héél veel interactie. 'Wat zie je? Wat zou er nu gebeuren? En kijk eens hier, wat is dat zeg!' Ze wilde écht weten wat de kinderen van het verhaal en van de prenten vonden. En als ze iets anders bij het verhaal bedachten, een onmogelijke wending of een typische kleuterplot met pipi-kaka dan lachte Lies het luidst van allemaal.

Lies de leeskip. Lies met haar leeskip. * Lukas heeft voor jullie een boodschap: 'Bedankt voor de jury. Groetjes aan de leeskip en tot volgend jaar!' *