Werkhygiëne thuis

 'If a cluttered desk is a sign of a cluttered mind, 

of what, then, is an empty desk a sign?'

Einstein zou dat ooit gezegd hebben. 't Moet zijn dat ik een vrij leeg hoofd heb. Want bovenstaande foto is niet gelogen, ik hou mijn bureau graag netjes. Of toch meestal. Rust rond mij brengt rust in mijn denken. En omdat ik vaak van telewerken doe, is dat extra belangrijk. Maar ik heb nog meer truucs. En ik gebruik twee -gratis!- online programma's die mij daarbij helpen. Lees vooral verder.

Ik wil ruimte

Hier in huis hebben we geen apart bureau. Hij staat op de overloop die baadt in licht en lucht. Bovenop enkele IKEA-kastjes pootten we daar een goedkoop, wit keukenblad neer. 3m en 30cm breed. Wanneer Allerliefste en ik samen telewerken, is dat niet eens overdreven lang.

Hij zit dan steevast aan de rechterkant. Daar waar de deftigste bureaustoel staat en het er vandaag een beetje leeg uitziet. Meestal gaat dat tegelijk telewerken heel vlot: om 10u koffie/thee-pauze, om 12u30 samen eten. Alleen als één van ons telefoon krijgt, moet die even naar beneden. Om uit onze concentratie gehaald te worden, kunnen we anders evengoed naar kantoor gaan.

Ik zit aan de linkerkant. Dicht bij de chauffage.

Ik wil het warm hebben

Links, over de ballustrade van de vide, hangt een trui. Van de hele dag stil computerwerk durf ik het koud te krijgen. Dan trek ik mijn dikke typtrui aan. Als dat niet helpt, zet ik de verwarming een graadje hoger. De cartoons, interieurplaatjes en fiscale attesten die met magneten op de radiator hangen, beginnen dan een beetje te wapperen van de warme lucht.

Maar dat van die trui is verantwoord, hé? Het spijt me dat te moeten doorprikken: ik denk in deze ook economisch. Telewerken zou anders een duur affaire zijn.

Ik wil focussen

Me concentreren lukt meestal vrij aardig. Af en toe dwaalt mijn blik af naar de bomen en mensen in het park. Soms zie ik een bekende passeren en zwaai ik even. Daarna schiet mij weer een zin te binnen en kan ik verder werken. 

Ik werk door

Als ik thuiswerk, bekijk ik mijn mailbox weinig tot niet. Ik redigeer, de ene tekst na de andere, en wil dan zo weinig mogelijk afleiding. Mijn collega's op kantoor weten dat. Op hun computer zien zij via allerlei update-ballonnetjes op de server hoe ik thuis op dreef ben. Ik hoef dat niet met mailverkeer te bewijzen. 

Alles binnen handbereik

Alle verslagen, rapporten, artikelen en mijn draaiboek zitten ergens in een wolk.
Meer heb ik niet nodig. Behalve:

• Twee Moleskine agenda's. Ik heb er al eentje voor 2015. De oude belandt binnenkort naast de andere exemplaren in de kast. Al die zwarte ruggen op een rij, vol gebeurtenissen, to-do lijstjes, grappige uitspraken van de kinderen, stukjes krant, url's, cadeau-ideetjes, verjaardagspartijtjes en speelafspraakjes,... Ze bevatten niet alleen mijn leven, maar ook nog eens dat van de mijnen.
• Mijn vierkleurenstylo (die ik her en der ook op andere bureau's zag opduiken). Die stylo is nodig voor de kleurencode in mijn agenda die wonderwel werkt.
• Een ladenblok. Met daarin nog meer stylo's en een corrector (alweer voor die agenda). Opladers. Kladpapier. De onderste schuif is voor oud papier. Een keer per maand kieper ik hem leeg in een kartonnen doos in de kelder. Dat systeem werkt even goed en is zoveel mooier dan een papierbak naast je bureau.
• Op sommige dagen ligt naast mijn laptop ook nog een grote stapel kinderboeken. Boeken die ik moet recenseren. Mag recenseren.

Ik eet en drink tussendoor

Ik neem altijd een waterkan en glas mee naar boven. Soms een theepot met kopje. Meestal staat er ook een schaaltje met druiven. Of kerstomaatjes. Binnenkort liggen er waarschijnlijk weer mandarijntjes. Ik eet mee met de seizoenen, maar een pak koeken kan het hele jaar door. 

Vaak eet ik ook mijn microgolf-lunch aan de computer. Terwijl ik op kantoor wel gezonde middagpauzes neem! Maar thuis zijn er geen collega's die sociale controle uitoefenen. En vooral: thuis wil ik mijn pauzes anders invullen. 

Ik bouw pauzes in

Twee soorten pauzes zelfs! De ene om mijn lijf gezond te houden. Eerder schreef ik al eens over het programma dat de kinesist mij aanraadde: om de zoveel tijd stopt je computer met functioneren, je kunt dus niet anders dan even stretchen. Echt waar, Workrave is super! En ziehier: gratis online programma nummer 1.

De andere soort pauze is de luxe, de pure luxe van het telewerken. Ik registreer mijn tijd online, via een play- en pauzeknop. Op die manier weet ik perfect dat ik meer dan genoeg uren werk. Dat laat mij toe om af en toe mee te gaan zwemmen met de klas. Of andere leuke dingen te doen. Allemaal dankzij Yast. 

Hup, online programma nummer 2. (Je kunt er nog veel meer mee, hoor. Yast geeft ook een overzicht van je prestaties tijdens een bepaalde periode. Als je werkt aan verschillende projecten en elke project een eigen kleurbalkje geeft, zie je in een mooie taartdiagram hoeveel tijd je bijvoorbeeld het afgelopen half jaar aan het ene project en aan het andere project hebt besteed en of dat wel klopt met hoe je het voorop gesteld had. Ik gebruik het consequent in mijn functioneringsgesprekken, om aan te tonen waarvoor ik meer tijd wil krijgen.)

Ik maak het gezellig

Al bij al denk ik dat ik thuis een gezonde werkhygiëne heb. Alles goed gestructureerd, maar ook wel gezellig! In de linkerhoek - niet zo duidelijk op de foto - daarom ook nog een oud bonenblik uit Mexico (pennenhouder), schilderijtjes van Jana (waaronder deze met piraten), vakantiekiekjes en babyfoto's van Lukas.


En dat is het zo'n beetje. Mijn bureau thuis. Misschien weet jij nog trucs die kunnen helpen? Of ben je nieuwsgierig naar dingen op de foto die ik vergeten ben?

**************

En dit is nummer twee. Lees ook nummer één over de laatste keer.

Hoe het allemaal begon, met dat project blogboek, lees je hier en daar.