Twee dagen jarig

Allerliefste was jarig. En omdat hij alles al heeft, gaf ik hem twee dagen cadeau. Twee dagen die hij zelf mocht invullen. Al had ik wel een paar suggesties... Uiteindelijk kozen we voor toeristen in Gent. En wat is dat wijs, zeg, met z'n tweeën uitgebreid de eigen stad bezoeken. Hier volgt een beeldverslag met overal stukjes Allerliefste. Ook op zijn verjaardag respecteer ik het feit dat hij niet graag gefotografeerd wordt.

Eerst doken we in de rekken van Today is a good day! - een sfeervolle winkel in de Mageleinstraat waar je fair én eco én mooie kleren kunt uitzoeken terwijl je ondertussen een kopje thee mag slurpen. Voor mannen is er niet zo heel veel keuze en net dat vond Allerliefste prima. Voor vrouwen is de collectie wat uitgebreider: ik vond ook iets en ik was niet eens jarig!

Lunch in de Warempel. Lekker, maar niet de eerste keuze. Het zelfbedieningsbuffet zoveel-je-wilt bij Komkommertijd was volzet en Avalon was van daaruit - zeker in de regen - te ver rond. Maar ik zou dus eerder die twee aanraden.

Bezoek aan het SMAK, waar momenteel Berlinde De Bruyckere op de affiche staat. Het mooie aan deze overzichtstentoonstelling so far (want wat hoop ik hard dat ze nog véél werken maakt...) is de combinatie van haar thema's en typische materialen. Hard en zacht tegelijk, bevreemdend en troostend. Haar werk staat al sterk op zich, samengebracht is het... (Zij kan het goed verwoorden.) 

Soms ging ik de ene ruimte uit, aangetrokken door alweer een volgend beeld van paard, hout of deken, om dan na een minuut of vijf toch weer op mijn passen terug te keren. Er was blijkbaar nog iets meer dat ik in me wilde opnemen. Iets dat tijd nodig had. Pas dan kon ik weer verder.

En oh, haar schetsen. En de potloodtitels bij haar schetsen: 'uit elkaar groeien' staat er bij de voorstudie van een reeks lichamen uit was. Uit elkaar groeien... Met elk beeld, met elke lijn werd ik stiller.

We kwamen buiten, knipperden met onze ogen, keken verbaasd naar ons uurwerk en elkaar. Nog maar half vijf in de namiddag! Wat kan een mens veel doen zonder kinderen in de buurt. Dus fietsten we naar Bidon voor thee en koffie. Er ligt ook een hele stapel kranten en tijdschriften waarop we thuis niet geabonneerd zijn, dus je kunt er veel tijd zoet maken. Zeker op koude dagen heb je als toerist zo'n plekje nodig: tussen activiteit en avondeten wil je niet per se terug naar een mottige hotelkamer om daar wat te zitten wachten.

Niet ver daarvandaan ligt de winkel van Het Hinkelspel. We sloegen alles in voor een avond met kaas- en wijn. Als je zoals ik koemelkproducten beter vermijd, vind je daar allerlei lekkere geiten- en schapenkaasjes. Ik heb de namen natuurlijk niet onthouden, maar er zat iets brie-achtigs tussen, iets lekkers met as, iets met een peperkorstje, een blauwe kaas. (En oh, ook het aanbod koeienkaas is ruim.)

Toen kwamen allerlei dingen waar geen foto's van bestaan. Sauna. Uitslapen. Uitgebreid ontbijten met de weekendkrant die 's vrijdags al toekwam. Heerlijk.

Rond de middag van dag twee brak de zon door en besloten we in plaats van onze fiets de boot naar het centrum te nemen. Op iets minder dan een uur tijd kanoden we tot aan de Lievekaai. 'De reis is de bestemming,' zei Allerliefste onderweg met de nodige ironie. En er zit iets in. Het geluid van ons gepeddel in het water en de traagheid van zo'n bootje dat over het zilveren oppervlakte glijdt, werken heel onthaastend.

En om dit verslag compleet en U jaloers te maken: 's avonds haalden we onze kinderen op bij zijn thuis waar nog een feestje was voorzien. Een echt feestje met wafels en pannenkoeken en échte cadeaus.

Al vond ik het twee dagen durende verjaardagscadeau toch ook een héél goed idee van mij.