Ze hebben gepraat over graag zien. Dat je heel veel mensen graag kunt zien. En dat daar soms baby's van komen. De kleuters weten nu hoe baby's in de buik groeien én hoe ze daar geraken. Geloof mij, het magische aspect is nu helemaal weg, de technische uitleg helemaal correct. En ze weten ook, als die baby's er eenmaal zijn, dat je ze maar beter af en toe een propere luier kunt geven. Tof project!
En toen ze zo bezig waren over knuffelen en zoentjes geven en aaien en zo, toen kreeg Lukas in de kring het grootse idee om met alle kinderen van de school een groepsknuffel te organiseren. Een vriendinnetje heeft dat heel mooi uitgetekend, daarna zijn de Kookaburra's in elke klas gaan flyeren.
Het motregent nu een beetje. Ik stel me voor hoe de speelplaats er koud en kil bij ligt. Misschien geeft zo'n reuzeknuffel met z'n allen wel een superwarm gevoel. Vanavond hoor ik hem daar over uit. Want wat een wijs ventje is het toch!
(Ondernemend, zei de juf gisteren, en ik begin het te begrijpen.)
Edit: Het was heel leuk. Alle kinderen stonden in een reusachtige kring op de speelplaats, met hun rug tegen de muur wegens te weinig ruimte. Nadat ze van vrolijke vrienden hadden gezongen, stoven ze op elkaar af om te knuffelen. Lukas heeft meester Yves geknuffeld! En dit is het fotoverslag van de Kookaburra-juf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten