Amsterdam begint bij Gent Dampoort

Kelly van het blogboek schrijft als tip: schrijf in tips. Als je ergens heen gaat, vertel dan wat je er kunt doen, waar het lekker eten was en zo. Helaas, toen ik onlangs voor mijn job in Amsterdam was, deed ik alles verkeerd.

Een gemiste kans. Met mijn Nederlandse collega's ging ik eten in het gloednieuwe restaurant aan het plein van Artis Historia. Zonder er zelf maar iets voor te hoeven regelen, was ik helemaal hip.

Een beetje blogger trekt dan een foto van de unieke locatie: sfeervol monumentaal pand met uitzicht op prachtige volière. Een foto van de menukaart: elke suggestie even verleidelijk. En een foto van het eigen bord: zelfgemaakte ravioli gevuld met rode biet. In een notenbotersausje met - als ik het me goed herinner - iets van ricotta, pecannoten en snijbiet. Had ik de omschrijving van de chef genoteerd, dan kon ik het hier allemaal nog veel verrukkelijker weergeven.

Maar ik trok geen foto's en ik nam geen notities. Ik at gewoon mijn bord leeg en babbelde een eind weg met mijn tafelgenoten. Alsof ik elke dag zo trendy doe.

's Morgens, ja, op het perron, toen heb ik foto's getrokken.