Of eigenlijk: ik maakte één vilten slofje, de bovenkant bedekt met een "floeren" stofrestje en vond dat al ferm oké. Dat de stof een keer ontglipte aan mijn transportvoetje maakte het helemaal handmade, echt une pièce unique.
En een pièce unique bleef het: één schoen, géén paar schoenen. Lukas pastte er namelijk niet in. Zijn maat had ik nochtans juist gemeten. Misschien ietwat atypisch: thuis staat geen printer en dus vergrootte ik het beeld tot zijn voetje op het scherm pastte. Daarna tekende ik het van de computer over op papier. Een beetje zoals in die mop van het domme blondje dat fouten delete met tipp-ex op het scherm. Of positiever: een beetje zoals vroeger, toen je tekeningen overtekende door ze tegen het raam te houden.
Daar kan het dus echt niet aan liggen...
Het is de opening waar hij zijn voetjes moet inwurmen, die is te klein. Moet ik dan maar het meisjesmodel van Riet nemen en dat een beetje verstoeren? Of nog eens naar de Hema gaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten