Hij is vezot op mijn nachtblauw satijnen slaapkleedje. Tot voor kort zag dat er ongeveer zo uit:
Ja echt, héél sexy.* Maar al doe je nog zo je best, mannen gaan soms op verplaatsing.
Omdat ook hij niet elke nacht bij mij in bed ligt, maar toch nood heeft aan wat intimiteit, palmde hij mijn slaapkleedje in. Eenzaam en alleen verfrommelt hij 's nachts het zacht satijn onder zijn hoofd, pulkt wat aan de schouderbandjes, wrijft het heel teder over zijn wang en zevert er wat spuugbelletjes op.
Daar wordt hij helemaal rustig van.
Geen konijntje, beertje of eendje voor Lukas.
Geen tetradoeken als knuffellap (zoals zijn zus).
Maar blauw satijn voor mijn kleine fetisjist.
____________________
* De foto haalde ik van een obscure website waar ik liever niet naar link. Een échte foto van mij in zo'n niemendalletje zou er uiteraard even appetijtelijk uitzien. Maar U denkt toch niet dat ik me met àl mijn privé op internet ga gooien?!
Mooi beschreven. Herkenbaar ook.
BeantwoordenVerwijderenMijn zus had de hele kamerjas van mijn mama 'aangeslaan'. Omdat de verhuis nogal groot begon uit te vallen na een tijd (kamerjas + lekker zacht lakentje + een knuffel of 7, waaronder een hond genaamd 'blauwpoep') maakte mijn mama na een tijdje uit de kamerjas een lap, dat werd een klein zakje (zoals een grote washand) en 'doekje' was ontstaan. Even efficiënt, iets minder verhuis.
Oh, da's lief en schattig van je zus.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik versta de praktische bezwaren.
Ik denk dat ik met dat klein probleemgevalleke van mij ook iets ga moeten naaien. Ik raak niet aan mijn slaapkleed, dat wil ik terug! Maar misschien doeken uit een ander blauw satijn...