vrijdag 29 april 2011

Babykronkels

Gisterenavond vorming over babygebaren.
Edit: De gebaren voor prins, prinses, trouwentrouwjurk en kus! Dat kan vandaag niet ontbreken...

De boodschap die ik op dat soort avonden vooral wil meegeven: "Natuurlijk worden kinderen ook groot zonder babygebaren. Maar het is zooooo ontzettend leuk om samen te doen. Voor je kind, maar zeker ook voor jou. Omdat je kan kijken in het hoofd van je baby, kan je zien wat hij ziet, voelt, denkt, beleeft.
En dat, dat is echt fantastisch!"

Ik herinner me die periode met Jana: de hele tijd verbaasd, overweldigd en trots om te merken hoeveel ze al dacht, begreep, opmerkte. Overdonderd waren wij door dat ongelooflijk slim kleintje. Door het dolle heen omdat we samen met haar zoveel konden babbelen en plezier maken. En smoorverliefd. Alweer.

Maar hoe breng je het gevoel van zo'n heerlijke periode over op een informatie-avond over babygebaren?
Ik geef voorbeelden allerlei... En hoop dat het aanstekelijk werkt.


Over een meisje van 1 jaar: Een paar dagen terug pakte Lola een veer van onze papegaai van de grond en gebaarde PAPEGAAI-HAAR. Heerlijk! We praten over dingen waarvan je normaal denkt dat een eenjarige ze helemaal niet snapt. [uit Babygebaren - Lissa Zeviar]

Onze dochter gebaarde WAAR? en ging dan op zoek naar een bepaald soort stuk speelgoed. Als ze dit niet had geseind, had ik gedacht dat ze zomaar iets uithaalde waar ze dan toevallig mee zou beginnen spelen. Door eerst WAAR? te tonen, zag ik dat ze al op heel jonge leeftijd gericht op zoek ging naar speelgoed. [Eigen voorbeeld.]

Over een jongen van 15 maanden: We gaan naar de markt in een dorpje waar we nog nooit zijn geweest. Brandon ziet daar een varken en gebaart enthousiast. En nog eens… En nog eens… En nog eens… Zes weken later gingen we met Brandon voor de tweede keer naar dat dorp en plots gebaart hij VARKEN. Eerst begrepen we het niet, maar toen beseften we dat we inderdaad op dezelfde plek stonden: de markt was weg, het varken was weg maar Brandon wist het nog heel goed. Wat een geheugen! [uit Babygebaren - Linda Acredolo en Susan Goodwyn]

We zijn in een vakantiehuisje aan zee. In de badkamer gebaart Jana BABY. Wij beginnen te zoeken en zien tussen allerlei potjes en flesjes in de kast ook een verpakking met foto's van mensen over de hele wereld. En daartussen: een minuscuul babyprentje. Het zeer vroege bewijs dat ze afbeeldingen herkent, zelfs verstopt tussen allerlei andere visuele prikkels. [Eigen voorbeeld.]

Bij de verpleegster van KindenGezin vertellen we wat Jana al allemaal kan: een paar stapjes, zelfstandig eten en drinken, haar tanden poetsen. Ik dacht dat Jana er zomaar wat bij zat. Maar blijkbaar volgt ze het gesprek mee: plots gebaart ze TANDEN POETSEN. [Eigen voorbeeld.]

Over een jongen van 19 maanden: Logan gebaart tot nu toe honderd gebaren. Tijdens onze verhuis hadden we bijna al het water uit ons aquarium laten lopen. Er was alleen nog een bodempje water met de vissen erin. De planten waren ingezakt. Logan keek in het aquarium en gebaarde toen de fantastische zin: VIS, HELP, BOOM, VALLEN. Ik vroeg of ik de vissen moest helpen omdat de planten gevallen waren. Hij was verrukt dat ik hem begreep. En ik vond het fantastisch om hierdoor zijn lief en zorgzaam karakter te zien. Geweldig! [uit Babygebaren - Lissa Zeviar]


Heerlijk toch? Oh, ik popel om de gebaren-explosie (eigenlijk een taal-explosie) van Lukas mee te maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten