Onkosten

Ik moest mijn onkosten indienen en herinnerde me weer die dag begin maart. Heldere hemel, stralende zon maar zo ijzig koud dat mijn stylo het niet deed. Op het perron stond ik op mijn schoenzolen te krassen om mijn railpass te kunnen invullen: vergadering in Oostende.

Er was geen tijd voor een korte strandwandeling, maar met het geluid van zeemeeuwen, al die boten klotsend in de haven en de Mercator in volle glorie had ik op een doordeweekse werkdag even het gevoel op vakantie te zijn. Wat een luxe.