Ik durf het niet te luid zeggen voor al wie momenteel in het stof bijt. Zo klein was ons geklus. Maar troost U: zo´n werf hebben wij ook gehad. En echt, het gaat voorbij.
Dus. De haag te kort gesnoeid. Dingen opgehangen (kaders, lampen, hangmat, kapstok). Park voor Lukas op wieltjes gezet. Badkamerkastjes.
En bij wijze van schaft een picknick binnenshuis. Dat wou ze zo graag.
Met net als in het picknick-verhaaltje van Jip en Janneke: een koe.
Aan het eind van de maaltijd veilig en wel achter de omheining.
Nu zaterdag de jaren 90-2000! (En géén klusdag.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten