Hồ Hoàn Kiếm

Volgens de reisgids kom je hier het beste om zes uur 's morgens. Op de oevers van het meer beoefenen de oudste bewoners van Hanoi dan immers hun t'ai chi. Kortom, hét moment om locals te zien, échte mensen.

Zes uur 's morgens! Geen denken aan. In het licht van de late namiddag staat de Schildpattentoren er ook mooi bij en is het water evengoed groen.

Zo heette dit meer vroeger, het Groene Water Meer. Nu - al bijna 600 jaar - Hồ Hoàn Kiếm, wat in het Vietnamees 'het meer van het teruggekeerde zwaard' betekent. (Online en in alle reisgidsen vindt U het onder Hoan Kiem Lake.)

Volgens de legende was keizer Lê Lợi op een mooie dag ergens begin 1428 aan het roeien op het meer toen Cụ Rùa aan de oppervlakte kwam. De Gouden Schildpadgod vroeg het magisch zwaard terug dat de keizer al die tijd van Long Vương, de goddelijke Drakenkoning, te leen had gekregen.

'Ach,' dacht keizer Lê Lợi, 'de Wil van de Hemel - want zo heette dat zwaard - is toch maar een lomp geval. Bovendien heeft het met zijn magische krachten gedaan wat het moest doen, namelijk mij helpen om de Chinese Ming invasie terug te dingen. Wat heb ik er nu nog aan?'

En hij gaf zijn zwaard aan de Gouden Schildpadgod. Cụ Rùa beloofde het naar de goddelijke Drakenkoning terug te brengen en verdween ermee onder water.

In Hanoi turen ze nog elke dag het meer af, op zoek naar een reuzeschildpad. (En het magische zwaard.) In 2015 is er nog een levend exemplaar gezien, in 2016 werd een dode schildpad gevonden. Deze Cụ Rùa, die de Vietnamezen ook wel liefkozend 'overgrootvader schildpad' noemen, is in de tempel bijgezet.

Er wordt beweerd dat er nog drie Cụ Rùa in het meer zijn. Wij hebben er geen gezien, maar misschien moet je daarvoor om zes uur 's morgens komen. Hoewel het in de late namiddag dus ook heel mooi is. Net als later op de avond, zeker in het weekend.

Dan worden de straten rondom het meer afgezet en klinkt uit te grote boxen te luide muziek. Koppeltjes van alle leeftijden flaneren langs het water en jong grut wordt op een ijsje getrakteerd. Ergens op een podium staan jongens en meisjes in glitterpakken voor de eerste prijs in een danswedstrijd het beste van zichzelf te geven. Alle restaurants zitten vol en de straatverkopers doen gouden zaken met plastic rommel.

Kortom, het leven van de locals, U weet wel, de échte mensen.  

De schildpaddentoren - eerste foto in deze post - kunt U voor zover wij weten niet bezoeken. Wel Đền Ngọc Sơn, de 'Tempel van de Jade Berg'. Gratis voor kinderen onder 12 jaar, 30.000 VND voor al de rest. De tempel is klein, maar mooi, zo midden op het meer. Binnen wordt een collectie (magische) zwaarden vereerd en staan allerlei schildpadden, zowel stenen beelden als opgezette exemplaren.

Tussen tempel en oever een rode brug die Cầu Thê Húc genoemd wordt, de 'brug van de groet aan de ochtendzon'. En op die brug die van mij.