En echt waar, een paar dagen tevoren zag ik vanuit mijn raam nog kinderen zitten. Her en der verspreid, rug tegen een boomstam, boek op de schoot. Na een tijdje verzamelden ze onder het gebladerte van mijn persoonlijke favoriet voor een nabespreking in groep.
Lijkt me heerlijk, zo'n leescafé in de natuurlijke schaduw van bomen. Lekker fris, samen lezen.
Die klas komt zo vaak dat kinderen en kippen elkaar al (her)kennen. De volgende keer dat ze van het park hun tijdelijk klaslokaal maken, vraag ik of ze de bevraging naar luwteplekken willen invullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten