It isn't all it seems at seventeen. Met haar top duizend voert radio 1 mij vanmiddag terug naar de onzekere tijden van toen. Puistjes en scheve knieën. Slechte punten en de commentaar van leerkrachten: 'Ze kan wel als ze wil.' Een grote mond opzetten en stiekem zorgen hebben. Komt het ooit nog goed met zoveel herexamens? Onnozel springen op een scoutsfuif en stilvallen als de obligate slow eraan komt. Een jongen vraagt mijn vriendin ten dans, ik verberg mijn teleurstelling achter een flesje bier dat ik eigenlijk niet lust. Thuis grommen naar mijn ouders, mezelf zoveel mogelijk verstoppen op mijn kamer.
Ik wil absoluut nooit meer terug naar de tijd van zeventien, maar lang zal het toch niet meer duren. De dochter prepubert. Straks wordt heftig voor ons allemaal, waarschijnlijk nog het meeste voor haar. Begrip, dat wil ik proberen opbrengen.
Ik bewaar het liedje in mijn hoofd.
Natuurlijk komt het goed.
BeantwoordenVerwijderenAnderen hebben zich ook wel een beetje zorgen gemaakt. Ten onrechte.
Meisjes van dertien hebben het ook al moeilijk. Volgens dat andere liedje.