Oxymoron

Toen ik op een feestje in de buurt van Ronald Soetaert belandde - zoveel jaar geleden ook al een van mijn favoriete professoren - praatten we over het oxymoron. Een stijlfiguur waarin twee tegengestelde begrippen elkaar niet opheffen maar door hun samengaan net een extra laag betekenis krijgen. Denk aan less is more of een koude zon. Het internet brengt zo'n oxymoron soms ook in beeld. 

Zijn favoriet is getraind onvermogen. Van alle woorden op dat feestje zijn die twee mij al die tijd bijgebleven. (Van de beelden ga ik zwijgen.) Eenvoudige overdaad onderstreepte ik onlangs in een boek. Van alle woorden die Henning Mankell in Italiaanse schoenen schreef, zullen ook die mij het meeste bijblijven.