Hij was er gisteren niet bij. Dus toen ik plannen maakte om op een rustiger moment terug te keren, wilde hij zeker mee. 'Want misschien ga ik dat nooit meer meemaken, zo in de natuur!' Klimaatopwarming, hij had een punt. Vooraleer het weer zou dooien, fietsten we van school - nog met hun boekentassen op de rug - zo snel we konden recht naar de bevroren plas.
En toen ... zakte hij door een wak en brulde hij de hele Bourgoyen bij elkaar. Gelukkig was er, behalve een paar verloren wandelaars en drie schoolvriendjes, verder niemand te bekennen.
Al bij al was het maar een klein oponthoud. Ik warmde zijn voeten tussen mijn benen. De andere moeder toverde short en turnpantoffels van haar zoon tevoorschijn. Ik viste een fietsbroek uit zijn boekentas. En hup, daar ging hij weer. En of hij de winterse natuur echt heeft meegemaakt!
Schuif schuif. 'Echt cool. Hoor je het geluid?' Schuif schuif schuif. 'Hoor je het geluid?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten