Getrappel

Om vijf uur 's morgens stonden ze trappelend aan ons bed. Kom! Kijken of de Sint geweest is! Veel te vroeg, vonden wij. En we gijzelden hen nog tot zes uur in het grote bed. Toen was er geen houden meer aan en gingen we in het pikkedonker naar beneden.

Zij: een cd-speler voor op haar kamer. Hij: een lego-trein. Alles moest meteen getest en gedraaid, gebouwd en gespeeld. Tegen halfzeven zat de eerste cd erop en de locomotief in elkaar. Nog steeds pikkedonker. Geeuwend en op de nuchtere maag nog twee wagons en 54 kleinkunstnummers te gaan.

Volgend jaar schrijf ik zelf een brief. Om te vragen of dat hoefgetrappel op het dak iets stiller kan. Een hele dag spelen, allemaal goed en wel. Dat betekent nog niet dat die dag ook drie uur vroeger moet starten.

Gelukkig waren er marsepeinen varkentjes en chocolade centen.