Ik leef op een donzen bed
Om dag en nacht te slapen
De klokken heb ik stil gezet
Voor Gemak ben ik geschapen
Ik zet dit gedicht van Gerrit Komrij uit Lied van de Luiheid even in de tegenwoordige tijd. Misschien kan ik het nog beter in de toekomstige tijd zetten. Want nadat ik in het themanummer van Oikos vier essays over tijd heb gelezen, is dit mijn plan voor de komende weken: niets doen.
Eens zien of dat lukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten