donderdag 15 december 2016

4/5e BIS

Naar aanleiding van het bericht over mijn chaotische weken ofte luxe leven...

De! carrièretip van mijn zus. 'Als je vroeger doorgaat voor de kinderen, zeg dan nooit dat het voor de kinderen is.' Volgens haar geven mannen zelden een verklaring voor hun afwezigheid. Iedereen denkt dan vanzelf dat ze een belangrijke afspraak hebben. Ook al zitten ze bij de kapper.

En inderdaad. Ik werk bij een kind- en mensvriendelijke organisatie, maar mijn (mannelijke) baas vertelt weinig wie-wat-waar-wanneer. Hij verschijnt en verdwijnt volgens een onbegrijpelijk algoritme. Ik denk dan steevast dat hij op een of ander congres zit, in een of andere wijze raad, bij een of andere projectdeal. Achteraf blijkt soms dat hij de kleinkinderen bij zich had. Want pedagogische studiedag voor alle stadsscholen.

Diezelfde dag dat ik mijn 4/5e schema heb zitten herschikken of collega's heb laten weten dat ik een paar uurtjes zou proberen telewerken.



Kan ik dus maar beter zwijgen als ik mijn kinderen voortrek op mijn werk? Wanneer ze ziek zijn er stilletjes vanonder muizen, zonder te zuchten? Wanneer ik in de klaskring ben blijven plakken, mijn collega's niets vertellen over de zinnige, grappige of lieve dingen die daar weer gezegd zijn? Het is waarschijnlijk een slimme zet voor mijn - ahum - carrière. Maar ik doe het niet.

Ik werk om te leven. Niet omgekeerd. En daar kom ik doorgaans graag voor uit. De ene keer ga ik schoolzwemmen op een thuiswerkdag - om alsnog stevig te kunnen doordoen. Een andere keer trek ik met mijn natte zwembadhaar naar een overleg met collega's.

Als nog meer mensen zouden durven toegeven dat werk niet zomaar de eerste prioriteit is, dat ze niet constant druk-druk-druk zijn, dan wordt het misschien de norm: werken om te leven en niet omgekeerd. Wie doet er mee?

8 opmerkingen:

  1. oh ja, ik doe mee!
    onze kalender voor 2017 is nog nagenoeg blanco (1 trouwfeest en 1 dinnerdate).
    Hoe zalig is dat??!!!
    En ja, inderdaad is het misschien niet zo slim op een werfvergadering die uitloopt zeggen dat je moet vertrekken om de kinderen van school te halen, maar hé, ik ben naast architect ook moeder en ik ben heel graag moeder, dus ik ga dat niet verzwijgen hé.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik doe mee! Van sommige collega's (veelal vrouwen, we doen het vooral onszelf en elkaar aan, denk ik) kreeg ik reeds meerdere keren de tip 'dat ik dat niet moet verantwoorden of uitleggen' wanneer ik vroeger of later aanwezig ben of een verlofdag moet nemen omwille van de kinderen. Want (letterlijk) 'dat komt zwakker over'. Wat een zever. Alsof moederschap, of ouderschap, iets is waarover je je moet schamen. Een thuiswerkdag vragen omwille van iets dat met de kinderen te maken heeft, dat is ook not done bij ons. Je moet het dan wel op de loodgieter of schrijnwerker of die van telenet steken. Enfin, er is nog veel werk aan de winkel. Ondertussen ben ik wel fier op mijn man, die zonder verpinken gewoon tegen zijn (soms oerconservatieve) klanten zegt dat hij moet telewerken omdat er eentje eerst nog naar de huisarts moet of verlof moet omdat er een ziek is. En wanneer hij de vraag krijgt (echt gebeurd) 'of zijn vrouw niet kan thuis blijven', dan antwoordt hij gewoon 'wij wisselen af, mijn vrouw heeft ook een drukke job'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Herkenbaar: in al die jaren heeft mijn man nog maar 1 keer sociaal verlof gevraagd (ik blijf altijd thuis anders) en hij kreeg ook zo'n reactie. Annabel was toen pasgeboren en woog maar 2,5 kg, en je wil toch echt niet dat zo'n mini-kleintje ook ziek wordt en dat heeft nog zoveel zorg nodig, en zeiden ze op zijn werk: "maar uw vrouw is toch thuis." Juist ja.

      Verwijderen
    2. Nog even ter nuance: mijn man geeft les op de hogeschool, dus het is natuurlijk wel een gedoe (met lessen verplaatsen in inhalen) als hij niet gaat. Daarom doet hij het niet zo gauw. Maar op dagen dat hij lekvrij is heeft hij al wel voor onze zieke kindjes gezorgd, he, hij vraagt daar dan gewoon geen verlof voor.

      Verwijderen
    3. Maya en Liesbeth, misschien moeten we onze mannen ook in ons verbond betrekken? De mijne komt ook op voor zijn gezinsrechten. Het is potverdorie ook niet eerlijk dat mannen maatschappelijk gezien soms niet moooooogen zorgen. Toch?

      Verwijderen
  3. Ik zeg dat ik de mailbox op mijn foon uitzet in het weekend, ik zeg dat ik niet ga werken omdat ik naar toneel ga,... ik doe mee, laten we leven! Maar ik vind ook wel dat ze het niet altijd hoeven te weten als ik tijdens mijn telewerkdag naar de kapper ga ;)

    BeantwoordenVerwijderen