Glampig, dat is glamoureus kamperen en daar ga ik nooit meer meewarig over doen.
Zelfs al staan de tenten opgesteld als in een plaatje dat iedereen op zijn prikbord wil pinnen, dan nog is het stoer kamperen. Voor het eten maakt het immers niet uit dat er stoofjes en oventjes zijn en van die kloeke vuurvaste potten: je moet evengoed hout sprokkelen, water halen, roeren en wachten. Voor het kampvuur maakt het niet uit dat er een schaal is: met nat hout is het evengoed langzaam opbouwen, zachtjes blazen en hoesten in de rook. En ook voor het slapen maakt het weinig uit dat er dekens en dierenvellen klaarliggen: 's nachts schommelen temperaturen nog altijd rond het vriespunt, daar trekt het weer zich niets van aan.
Maar dat het allemaal een zeker cachet heeft, helpt wel. Je licht bevroren choco ontdooien boven een stijlvol vuurtje, gezeten op een mooi houten krukje, voelt toch minder als ontbering aan dan wanneer je op je knieeën in het natte gras zit te sukkelen met je gasbidon.
Ik ben dus overstag gegaan. Door Autentiek, met die ruime canvastenten, fijne materialen, ingenieuze vuursystemen en waaier aan formules. Als het dan ook nog eens in fijne compagnie en middenin de bossen gebeurt, dan ben ik voor glamoureus kamperen. Stevig en stoer glamoureus kamperen. Zou daar ook een woord voor bestaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten