Fluwelen camping

Dat komt ervan, als kinderen met het fototoestel aan de haal gaan. Dan komt het op de landschapsfunctie te staan en krijg je van die fel gekleurde, onscherpe foto's. Al past dat eigenlijk wel goed bij het evenement waarover ik U wil vertellen.



Eén van de laatste nachten van augustus kampeerden we met enkele buren in ons park. Spaghettibandjes overdag, dikke slaapzakken 's nachts. De ambtenaar die onze aanvraag heeft goedgekeurd moet wel gedacht hebben dat we niet goed snik zijn. Maar ach, van een zot idee is nog niemand dood gegaan. En dit zot idee bracht de wijk op de been.

Niet dat iedereen ook echt de nacht in een tent doorbracht, hoor. Er waren mensen die enkel meededen met het ontbijt. Jonge ouders die zich pas 's avonds laat bij het kampvuur voegden, babyfoon bij de hand. Oudere buren die tijdens de wandeling met hun hond vanop een afstand toekeken en commentaar leverden. 'Dat ziet er daar wel gezellig uit,' maar dan in het plat Gents. Wandelaars, fietsers en vier kaarters die even kwamen kijken wat er te beleven viel. 

Ons zot idee bracht de wijk bijeen en alles kon. Want net als de ietwat foto's had de kamping weinig scherpe randjes: iedereen welkom en verder geen regels. Dat leidde tot kleurrijke taferelen, een echte camping onwaardig. 

Maar verder was het heus echt kamperen. En hopelijk volgend jaar weer.