Makkie Oranje

Fontainebleau. Ik was er nog nooit geweest, maar wat een prachtig bos! Samen met de klim-makkers van Allerliefste klauterden we dit weekend op en af de robuuste rotsblokken die daar als een handvol kloeke knikkers tussen de bomen gerold zijn.

Dat klimmen werkt met kleurcodes. De kinderen vonden alles oranje.
Van het laagste niveau, zo makkelijk.

(Ik niet, voor mij volstond het te kijken naar het spel van zon en schaduw op de spieren van een paar mannelijke armen en benen. Bij momenten stonden die wel héél strak gespannen en leek het niet toch zo héél gemakkelijk. Wel aangenaam om zien. Maar ik wijk af.)

Voor de kinderen was het klimbos dus één grote speeltuin. De rotsen noemden ze allemaal 'makkie oranje'. Op den duur klonk het als een zelfstandig naamwoord. Alsof je vanaf nu als bergbeklimmer kunt kiezen tussen de Kilimanjaro, de Mont Blanc of de Makkie Oranje.

(Al blijft een beetje hulp welkom.)