Hoe hij zijn vingers in stand "vier" probeerde te krijgen, het leek wel lucht boetseren.
Met zo'n handstudie zou hij het als levend model op de kunstacademie waarschijnlijk lang niet slecht doen.
Op voorwaarde natuurlijk dat hij lang stil zou kunnen zitten. En dat zit er voorlopig niet in.
Ik moest met de camera springen om zijn vingers in mijn vizier te krijgen: die bewogen telkens op een heel andere plaats voor de wolken. Vaak had ik hem dus helemaal mee, inclusief snoet vol bolognesesaus. Pas daarna sneed ik de foto's bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten