Mannen met een baard

Wij gingen (in oktober, voor sommigen T-shirt-weer!) naar Paradisio (jaja, ik weet het, dat heeft nu een andere naam die ik niet kan onthouden...). Daar moesten we kost wat kost de grote hangbrug oversteken: grote zus heeft dat ooit voorgedaan - getuige de foto op haar nachtkastje - en wat zij kan, wil hij ook! Dat deden we dus, met een kleine plaatselijke file tot gevolg.

Daarna kon de dag echt beginnen. 't Is daar mooi. Met die olifanten en giraffen en flamingo's en al die andere vogels (of is een flamingo geen vogel? - snel even opgezocht, ik ben blijkbaar niet de enige die twijfelt...). We zagen ook vleermuizen (da's een zoogdier, toch? jawel!) in een monikenkelder waar Lukas onverschrokken doorliep. (Al even onverschrokken gaf hij kleine wormpjes te eten aan een aapje. Nu jullie, Fie en Guy!)

Maar het àllerleukste zoogdier (denk ik toch...) was Gonkelie. Een mannetje. Met een baard. Waar je aan kan pulken als je op diens schouders zit.