Jana gaat sinds dit schooljaar naar de scouts (die van Scouts en Gidsen). Ze gaat met veel plezier en daar ben ik blij om. Ten eerste omdat ze zich daar zo geweldig en prominent in beeld lijkt te amuseren en een heleboel nieuwe vriendjes maakt. Ten tweede omdat het scouts is. Jawel.
Versta me niet verkeerd. Jeugdbeweging is jeugdbeweging. Of het nu FOS is of Chiro of KSJ-KSA-VKSJ of JNM of nog iets anders. 't Is allemaal voor en door jongeren en dat heeft zo zijn meerwaarde. Er zijn natuurlijk accentverschillen. Bijvoorbeeld door de methode, maar ook door de historische context waarin zo'n jeugdbeweging groeit. (Ik had daarover een vak op de unief, stel U voor.) Maar dat is allemaal relatief: zo zijn er scoutsgroepen die evengoed vierkant draaien en Chirogroepen die het heel avontuurlijk aanpakken. Het belangrijkste is te kijken naar het aanbod in de buurt.
Dat was bij ons al niet evident. Er is hier veel Chiro, een FOS en scouts. Bij de FOS konden we de laatste zaterdag van augustus inschrijven vanaf 11u. Wilden we echter zeker zijn van een plek (en ik vind dat goed: groepen die niet té groot zijn...) dan stonden we best al in de rij vanaf 4u (dit jaar werd de laatste plek ingenomen door een ouder die toekwam op 5u45 - 's morgens!). Die optie viel dus af.
De Chirogroepen in de buurt omzeilden we wegens (1) alleen voor meisjes (waar moet Lukas dan heen?) of (2) te kleinschalig (er moet wel iets van groepsdynamica zijn) of (3) alle oudere vriendjes van de school en de straat gaan er al heen (omdat onze dochter zichzelf dan soms voorbij loopt, leek het ons goed in het weekend haar horizon te verruimen).
Bleef er nog over: de scouts. Geen bedenkingen daar. Want U raadt het al, ik was zelf bij de scouts. Ik heb er zoveel geleerd, een heel mooie tijd beleefd, mijn allerbeste vrienden en ook de allerliefste man ter wereld aan overgehouden. Ik ben er grotendeels geworden wie ik ben. Al weet ik natuurlijk wel dat andere jeugdbewegingen dat ook aanbieden. Alle jeugdwerk maakt blij, doet groeien, voedt de liefde en smeedt banden voor het leven.
't Is gewoon dat, wanneer ik fantaseer dat mijn kinderen bij de scouts zullen blijven, ik me al verheug dat ze dat lelijk beige hemd met allerlei kentekentjes zullen aantrekken, hun belofte zullen afleggen, naar de gouwfilm zullen gaan, getotemniseerd zullen worden, op tweedaagse en op dropping zullen gaan (al duw ik die gedachte voorlopig nog zoveel mogelijk weg...), in een districtsjin zullen zitten, naar Herfstontmoeting zullen trekken, op de Kluis een cursus gaan volgen,... Dat ze in een voor mij vertrouwde werking (getest en goedgekeurd!) een deel van hun later leven zullen meekrijgen, dat krijgt onmiddellijk mijn zegen.
Dus is het de Klauwaards geworden.
Bericht aan jonge ouders uit het Rabot en de Brugse Poort: als je iets zoekt genre jeugdbeweging, ga daar dan zeker een kijkje nemen. Het is een kleine maar heel fijne groep en de truffels die ze verkopen voor hun financiële actie zijn heerlijk! (Wie besteld heeft, krijgt binnenkort de doosjes met chocolade en/of hazelnootsmaak door Jana aan huis geleverd.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten