1. Piñatas - In onze knutselschuiven lag nog een rond exemplaar dat Jana eerder al eens gemaakt had (volgens het beproefde recept met water en bloem) met een gewone ballon. Hup, snoep in het gat vanboven, nepbloemen geprikt door het krantenpapier heen en dat was dat. (Alleen het touw kreeg ik niet meer weggemoffeld.)
Daarna leek het ons leuk om ook iets te doen met het karton uit de uitnodiging... Je kunt een cijferpiñata ook op deze manier maken, maar dan was onze stapel WC-rolletjes "om ooit nog eens mee te knutselen" alweer niet geslonken.
Laat zeker een paar gaten over waar je achteraf snoep in doet. Plak toe met nog wat extra krantenpapier. Als alles droog is, kun je voor de afwerking gerust je kind inzetten. (Tenminste, als je niet te kieskeurig bent op vlak van schilderwerk en vlekken op een pyjama ook niet zo erg vindt.)
2. De kroon - Kwam er als volgt: 'Als je nu de was mee opplooit, mag je straks nog even opblijven om samen zijn verjaardagskroon te maken.' Jana vond het gezellig, zo met ons tweetjes en een kaarsje erbij. Ze naaide de drie op zijn kroon. Daarna zette ze hem op en prutste nog iets anders in elkaar.
3. Het zussencadeau - Oké, dit stond niet op de planning. Maar toen ze doorhad hoe bezig wij waren, wou ze zelf ook iets maken. En eerlijk? Het grote zussencadeau was het grootste succes van al: ik was ontzettend gecharmeerd door het gebaar, Allerliefste heeft geholpen met de praktische uitwerking, de genodigden waren vertederd onder de indruk en het feestvarken zelf was door het dolle heen met zijn crèmekar. Die wordt hier intensief gebruikt.
4. Het s(t)okpaardje - Zij kreeg op haar derde iets van eigen gezamenlijke makelij, nu zocht ik opnieuw een cadeau waar Allerliefste zijn mannelijke creativiteit kon bovenhalen: hij moest voor mij de stok op de juiste maat zagen. Verder baseerde ik me op deze fantastische handleiding. De oude sok is een eenzaam exemplaar van de vroegere schaatskousen van mijn vader. En de riem (waarvoor zij een stuk leer adviseert dat ik maar niet goedkoop kon vinden) is een ceintuur uit de kringloopwinkel. Serieus, als het gaat om zelfmaak-recyclage, wil ik niet telkens naar de Veritas moeten hollen.
Reuzeblij ben ik dat het zo goed gelukt is! (En dat ik eindelijk iets heb gedaan met al die toffe ideeën op Pinterest.)
5. De taart - Ik wilde graag zoiets, maar blijkbaar hebben de watermeloenen in deze tijd van het jaar nog niet de juiste kleur. Of kochten we het verkeerde exemplaar. En toen hielden we het maar bij een sterk vereenvoudigde versie. Feest vieren moet je vooral doén en niet de hele tijd voorbereiden.
Bovendien, het was lekker en tegen dan waren we al lang creatief genoeg geweest. Dus ga ik nu weer gewoon een boek lezen. Goed?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten