Want thuis werken, dat doe ik ook als ik niet voor de job bezig ben: de vaatmachine legen, de was instoppen, iets afronden van de kluslijst. Da's vaak ook hard werken.
Telewerken is ook een beter woord omdat je het niet alleen thuis kunt, maar overal!
Zoals deze week: bij mijn grootmoeder in het revalidatiecentrum.
Ze had haar voet gebroken en daarna - door zich met haar onbruikbare voet op te hijsen op de trap, zo broos als ze is - van pure osteoporose ook haar schouder.
't Was win-win voor alle betrokkenen.
Zij had de hele tijd compagnie. En hier en daar ook nog wat praktische hulp.
Ik mocht haar pralines en aardbeien allemaal opeten. En ik heb efficiënt gewerkt.
('t Is zo'n brave. Ze leest stilletjes haar boek. Na het eten doet ze een stevige siësta, waarna ze haar koffietje drinkt en wordt opgehaald om 10 meter te lopen met haar herstelde gebroken voet en genezende schouder. Waneer ze terug is, leest ze stilletjes verder in haar boek of krijgt telefoon van één van mijn groottantes. Doorwerken dat ik kan! Beter dan op het landschapsbureau van het werk, waar de mails binnenstromen en collega's constant overleggen...)
En content dat ik daarvan was! En content dat zij daarvan was!
Ik zei het al: telewerken is win-win voor alle partijen.
(Dat ga ik nog eens beklemtonen bij mijn baas, zodat ik volgende week terug kan gaan.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten