Aanval

Het is algemeen geweten of alleszins ga ik er van uit dat poetsvrouwen beter kunnen kuisen wanneer het opgeruimd is. Onze poetsvrouw is door omstandigheden al twee weken niet geweest. Ik voorspel voor morgen veel werk met het verwijderen van ontelbare vliegenkarkassen - om van de rest nog maar te zwijgen.

Dus raasde ik vanavond hoognodig door het huis met mijn opruimmanie. Ik ben niet helemaal zeker of het wel normaal is, maar eigenlijk vind ik opruimen leuk. Want terwijl ik het speelgoed in de juiste bakken gooi, ontdek ik wat ze vandaag / de laatste tijd uitgespookt hebben. Daarvan moet ik dan erg hard glimlachen.

Zo stond er melk in een pannetje met vis (uit hout, ideaal). Ik vermoed dat het van Lukas komt: kliederen in het keukentje is zijn ding. Daarna vond ik een pop helemaal ingebonden. Waarschijnlijk van Jana: knopen leggen is haar laatste dada. Dan waren er nog een bakfiets vol met plakkers (Jana), een waterbassin vol knikkers (Lukas), mooi geparkeerde auto's (Lukas), stift op de zetel (Lukas), papiersnippers overal (Jana), in het rond gestrooid winkelgeld (Lukas), gebroken spaghettistokjes (Jana), briefjes en spullen verstopt in de autostoel in de gang (Jana).

En ook bij dit soort resultaten van hun spel denk ik: oh, kon ik dat maar bijhouden / vastleggen / bewaren... Wat ik stiekem wél weg gedaan heb, zijn haar beloningskaarten waar ze gelukkig niet lang naar heeft omgekeken. Het werkte goed, maar voor mij hoefde het eerlijk gezegd niet zo nodig. Dus opgeruimd staat netjes! Laat de poetsvrouw maar komen.